Streszczenie
Cele
Metodyka
Plan pracy
Pakiety robocze
Literatura
|
Pakiet roboczy 4. Morska Fauna Bentosowa
Kierownik: dr hab. Maria Włodarska-Kowalczuk (IO PAN)
Pytania naukowe:
- Jak zmienia się struktura wielkościowa zbiorowisk makrozoobentosu wzdłuż gradientu temperatury występującego u wybrzeży Norwegii?
- Jakie czynniki środowiskowe kontrolują strukturę wielkościową zoobentosu?
- Czy zmiany w strukturze wielkościowej są spowodowane zmianą składu gatunkowego (np. zmiana dominacji na rzecz mniejszych gatunków) czy może zmianą wielkości osobników w obrębie dominujących już gatunków?
- Jakie są implikacje dla funkcjonowania zbiorowisk bentosowych (np. bioturbacja lub produkcja wtórna) wynikające ze zmiany struktury wielkościowej?
FAUNA DNA MIĘKKIEGO – infauna
Analiza rozkładów wielkości zbiorowisk będzie obejmowała zarówno organizmy w skali meio jak i w skali makro, pochodzące z trzech lokalizacjo umiejscowionych wzdłuż gradientu zmieniających się warunków cieplnych: sub Arktyki (Morze Norweskkie, wybrzeże Norwegii), „ciepłe” wody Zachodniego Spitsbergenu będące pod wpływem wody atlantyckiej oraz „zimna” Arktyka wysoka (północny Spitsbergen). Próbki biologiczne będą zanalizowane pod kątem składu gatunkowego i rozkładów wielkościowych biomasy (Benthic Biomass Size Spectra). Produkcja wtórna będzie oszacowana na podstawie biomasy organizmów (masy węgla organicznego – AFDM) do czego posłużą formuły wykorzystujące allometryczny związek wagą a stosunku produkcji do biomasy. Przestrzenna zmienność w strukturze wielkościowej i funkcjonowaniu zbiorowisk będzie powiązana z czynnikami środowiskowymi panującymi w danym rejonie.
|
|
|
FAUNA DNA TWARDEGO - Mszywioły
Wzorce związane z wielkością zooidów u Mszywiołów (Bryozoa) w obrębie gatunków jak i zbiorowisk będą zbadane na podstawie próbek zebranych bezpośrednio do tego projektu wzdłuż gradientu szerokości geograficznych / termicznego rozciągającego się od południowej Norwegii po północno-zachodni Spitsbergen. Ponadto zostaną przebadane próbki historyczne pochodzące z początku XX w. (sprzed ocieplenia klimatu zaobserwowanego w latach 30.) zmagazynowane w Muzeach Historii Nauralnej w Londynie, Sztokholmie i Berlinie i zostaną porównane (wielkość zooidów) z danymi pochodzącymi z czasów współczesnych.
|
|
