Meiofauna

Meiofauna, inaczej meiobentos, to drobne organizmy zwierzece o wielkosci ciala od 42 ?m do 1 mm. Meiofauna to nie tylko grupa organizmów sztucznie wyrózniona z metodologicznych wzgledów, ale grupa posiadajaca wlasna, charakterystyczna strukture funkcjonalna i odrebna historie ewolucyjna. Meiofaune uwaza sie za bardzo zróznicowana taksonomicznie grupe organizmów, ze wzgledu na to, ze wystepuja w niej niemal wszystkie typy bezkregowców (Foto. 2).

Fot. 2

Próby na meiofaune z plaz oraz plytkiego litoralu rejonu Slowinskiego Parku Narodowego zbierane byly w czerwcu i wrzesniu 2006. Pobrano 84 próby osadu do analiz meiofauny. Lacznie zanotowano obecnosc 10 taksonów nalezacych do meiobentosu. Zaobserwowano nastepujace taksony nalezace do meiofauny stalej: nicienie Brzuchorzeski (Gastrotricha), (Nematoda), widlonogi (Harpacticoida), niesporczaki (Tardigrada), wirki (Turbellaria), roztocza (Acari), skaposzczety (Oligochaeta), wrotki (Rotatoria) oraz taksony meiobentosu okresowego (formy larwalne i mlodociane makrofauny): malze (Bivlvia) oraz formy larwalne widlonogów (Nauplii copepoda). W czerwcu srednie calkowite liczebnosci meiofauny w rejonie Rabka – Rowy wahaly sie od 158 do 544 osobników na 10 cm2 na linii wody oraz 123 – 1491 osobników na 10 cm2 w plytkim litoralu (0.5 m glebokosci) (Rys. 10). Najnizsze zageszczenia notowane byly w rejonie Rowów, gdzie obserwowano znaczaca domieszke frakcji

Rys. 10

Róznorodnosc wyzszych taksonów meiofauny w badanym rejonie nie odbiega od charakterystycznego zestawu taksonów stref glebszych – sublitoralu, czy tez innych europejskich plaz piaszczystych. Nematoda, Harpacticoda, Oligochaeta i Turbellaria sa najbardziej typowymi i najczesciej wystepujacymi taksonami zarówno na plazach, jak i w osadach piaszczystych wód glebszych. Wyniki badan plaz z rejonu Slowinskiego Parku Narodowego wskazuja na fakt, iz meiofauna plazy moze byc zdominowana przez inny takson. W tym przypadku sa to Gastrotricha (Rys. 11). Dominacja Gastrotricha to jedyny przypadek zanotowany w literaturze dotyczacej meiofauny osadów piaszczystych Nie wiadomo dokladnie jakie czynniki beda wplywaly na dominacje tego taksonu w rejonie naszego morza.

Rys. 11

W strefie litoralu wahania parametrów fizycznych takich, jak: temperatura i naslonecznienie powodujace wysychanie powierzchniowej warstwy osadu, niestabilnosc osadu przemieszczajacego sie pod wplywem falowania i wiatrów, zmiany zasolenia i wiele innych w wiekszym stopniu wplywaja na zespól meiofauny niz to ma miejsce w strefie sublitoralnej, czy tez w przypadku typowych mórz plywowych. We wrzesniu dominujacymi taksonami poza Gastrotricha byly takze Nematoda i Turbellaria (Rys. 12). W porównaniu z czercem 2006 stwierdzono nizsze liczebnosci na wszystkich badanych punktach. Najprawdopodobniej sytuacja ta jest zwiazana z wieksza iloscia dni sztormowych, typowych dla okresu jesienno-zimowego. We wrzesniu dodatkowo pobrano material na analize zgrupowan meiofauny na profilu w glab morza Ostatni punkt zlokalizowany byl za druga piaszczysta rewa odlegla okolo 400 m od linii brzegowej. Wraz z oddalaniem sie w kierunku morza wyraznie obserwujemy wzrost liczebnosci meiofauny, spadek udzialu procentowego Gastrotricha i Turbellaria, a wzrost udzialu Nematoda, które na najbardziej oddalonych od brzegu punktach stanowia przeszlo 90% w liczebnosci calkowitej meiofauny.

Rys. 12